Voor Patrimonium staat 2018 in het teken van de Sociale samenhang: onderlinge betrokkenheid en veiligheid, gevoel van stabiliteit! Tijdens onze Lenteborrel op donderdag 22 maart verwelkomde Peter Manders de genodigden en lichtte kort ons Jaaroverzicht 2017 toe  en legde uit hoe belangrijk sociale samenhang is als het gaat om jezelf thuis voelen. “Ik hoor vaak van huurders dat dit onder druk staat, en daar meten we allemaal wat aan doen. Bij voorkeur op een constructieve manier!” Een van de onderwerpen die de gemoederen flink bezig houdt is de integratie van mensen die Nederland als toevluchtsoord hebben gekozen. Manders: “De komst van verblijfsgerechtigden leidt tot gevoelens van onveiligheid, onrechtvaardigheid en vermindering van de sociale samenhang. Dit bleek overigens ook een dankbaar onderwerp in de gemeenteraadsverkiezingen.”

Thuis in Nederland
Voor de Lenteborrel nodigden we Richard van Horn van Stichting Vluchtelingenwerk uit; één van de organisaties die zich bezig houdt met de opvang en integratie van vergunninghouders. Van Horn vertelde over de rol van Vluchtelingenwerk en het verhaal van de vergunninghouders zelf: hoe ervaren zij het om hier te komen en waar lopen zij tegenaan? Er is veel onduidelijkheid over wat precies gebeurt zodra een vluchteling een verblijfsvergunning een huis krijgt, het proces rond de integratie en het leren van de taal. Want ook deze mensen willen zich zo snel mogelijk thuis voelen in hun nieuwe thuisland.

Vluchtelingenwerk
“Ik kwam net bij vluchtelingenwerk werken toen ik een meneer, die gevlucht was uit Damascus, mocht begeleiden in Barendrecht”, begint Van Horn zijn verhaal. “Er wachtte ons een warme ontvangst. Van Patrimonium kreeg hij een woning aangeboden waar niets meer aan gedaan hoefde te worden. We waren allebei blij verrast, dit was echt bijzonder. Maar ondanks de warme ontvangst had hij toch veel moeite met wennen.”
Mensen die hier naartoe vluchten moeten de taal leren en de gewoonten van het nieuwe land. Vluchtelingenwerk begeleidt hen bij de integratie en het zoeken naar woonruimte en alles wat daarbij komt kijken. “Vrijwilligers van vluchtelingenwerk bieden persoonlijke hulp bij het regelen van praktische zaken, zoals het kennismaken met de Nederlandse taal, het afsluiten van verzekeringen maar ook het inschrijven bij de huisarts en de tandarts en het zoeken naar werk. Daarnaast stimuleren we dat vluchtelingen ook een sociaal netwerk opbouwen in de nieuwe woonplaats. Vluchtelingen hebben geen familie of vrienden waar ze op terug kunnen vallen,” vervolgt Van Horn zijn verhaal.

Vanuit de zaal riep dit al meteen de volgende vragen op:

Ik hoor veel over integreren maar in de buurt wonen vluchtelingen die sinds ze er wonen hun ramen dicht hebben en die we zelfs nog nooit hebben gezien? Doen jullie daar ook iets mee?
Richard van Horn: Jazeker, we proberen ervoor te zorgen dat deze mensen niet in een sociaal isolement raken. We bezoeken hen en gaan een aantal keer per maand bij vergunninghouders langs. Dus hier schrik ik wel van, ik hoor graag van u waar u woont zodat we gauw eens een bezoekje kunnen brengen.

Hoe lang moet je in Nederland wonen om de taal goed te kunnen spreken?
Richard van Horn: Dat varieert, gemiddeld twee tot drie jaar.

Bij ons wonen Eritreeërs die hier al vier jaar wonen maar spreken nog steeds geen Nederlands. En Pakistaanse buren spreken het ook nog steeds niet. Zijn er geen sancties?
Richard van Horn: Wanneer mensen zonder geldige reden niet hun examen hebben gehaald, moeten zij de lening terug betalen. Dit kan oplopen tot €10.000, buiten de boete die er mee gepaard gaat. Gemeenten hebben geen sancties, sommige mensen redden het niet binnen de tijd die gesteld is; drie jaar. Verder is het ook zo dat als ze het niet redden, ze dan ook geen vergunning krijgen voor onbepaalde tijd.

Er komen veel mensen met kennis binnen, waarom duurt het zo lang voordat die kennis kan worden gebruikt?
Richard van Horn: Eerst moeten mensen de taal kennen en onder de knie krijgen. Het gros van de mensen die hier komen, wil ook niets liever dan meteen aan de slag gaan. Maar een arts of tandarts moet bijvoorbeeld wel eerst hier hun papieren halen of omzetten.

Ze hebben niets te doen de hele dag, waarom lukt dan dat niet om de Nederlandse taal te leren?
Margit Don, Patrimonium Barendrecht: Ik ken deze mensen van heel dichtbij, maar zo makkelijk is het niet. Ze hebben een trauma dat ze moeten verwerken en ze doen heel erg hun best, ook stimuleren ze hun kinderen, maar dat heeft tijd nodig!

Wat doet Vluchtelingenwerk om mensen uit hun isolement te halen en onderdeel van de maatschappij te worden?
Richard van Horn: We gaan na een aantal maanden langs bij deze mensen, inburgering is erg belangrijk maar begeleiding vanuit de gemeente (sociale dienst) en Patrimonium Barendrecht en initiatieven van KijkopWelzijn zoals Eat, Meet & Greet (stimuleren van ontmoetingen met buren).

Voor de Lenteborrel wilden we onze gasten ook graag het verhaal van een vluchteling zelf niet onthouden. We hadden Ahmed Alsaleh uitgenodigd, die vanuit het vluchtelingenproject Bekend maakt Bemind zijn persoonlijke verhaal zou vertellen: Waarom moest hij vluchten en hoe is het om in Nederland een nieuw leven op te bouwen?
Maar helaas redde hij het niet om op tijd bij de Lenteborrel aanwezig te zijn omdat hij vast stond in de file op de ring Rotterdam. Desondanks werd er nog lang nagepraat onder het genot van een hapje en een drankje!

We organiseren ieder jaar de Lenteborrel en Herfstlezing, onze jaarlijkse ontmoeting met betrokken huurders, samenwerkingspartners en belanghebbenden. Tijdens deze ontmoetingen hebben we aandacht voor onderwerpen op het gebied van volkshuisvesting en maatschappelijke ontwikkelingen.